Sunday, June 25, 2023
मला भावलेले खेळाडू
मला भावलेले खेळाडू
आज सकाळी माझ्या लंडननिवासी नातीशी बोलताना सहज मला आवडलेल्या खेळाडूंचा उल्लेख आला. वास्तविक मुलगी असूनही तिचे सर्व पुरूषप्रधान मैदानी खेळांवर विलक्षण प्रभुत्व आहे. क्रिकेट, हॉकी, फुटबाल, बास्केटबाल, बॅडमिन्ग्टन वगैरे खेळ केवळ न खेळता तिने त्या त्या खेळात कित्येक डझन पदकें नि पारितोषिकें मिळवली आहेत. आता ऑटोमोबाईल एन्जीनियर म्हणून कोव्हेन्ट्रीच्या ‘जेएल्आर’ मध्ये ती टेस्ट इंजिनियर म्हणून कार्यरत आहे. अर्थात खेळाची तिची आवड नि निवड अजिबात कमी झालेली नाही. वेळ मिळताच ती कुठेना कुठे जाऊन रॅकेट् घुमवून येतेच येते. साहाजिकच खेळ नि खेळाडू यांचेबद्दल तिला ऐकायला नि बोलायला आवडते. तिची हीच नस पकडून माझे मन की बात तिला ऐकवली, जी तुम्हीही नजरेखालून घातली तर त्याला आम्ही ना न म्हणों !
मी स्वत: स्थूल शरीरयष्टीमुळे मैदानी खेळ फारसे खेळले नसलो तरी ते पाहायला नि ‘रनिंग कमेन्टरी’ ऐकायला मला नेहमीच आवडत असे. माझ्या लहानपणीचे काही सर्वोत्कृष्ठ समालोचक होते ए एफ एस् ऊर्फ बॉबी तल्यारखान, विजय मर्चंट, व्ही एम् चक्रपाणि, सरदेन्दु सान्याल, देवराज पुरी नि नंतर नरोत्तम पुरी, सुशील दोशी, व्ही व्ही करमरकर इत्यादि इत्यादि. (आताच्या हर्षा भोगले, रवि शास्त्री, सुनील गावसकर नि संजय मांजरेकर यांना डावलणे शहाणपणाचे नाही ! )
‘ब्लिट्झ’ मधे नियमित येणारे ‘नॉक् आउट’ हे बॉबी तल्यारखानचे सदर मी चवीने वाचत आलोंय.
त्या काळी कर्नल सी. के. नायडू, सय्यद मुश्ताक अली, खंडू रांगणेकर वगैरे क्रिकेटर्सना खेळताना मी प्रत्यक्ष पाहिले आहे, तसेच तीन विजय - विजय मर्चंट, विजय हजारे नि विजय मांजरेकर यांनाही खेळताना पाहायचे मला भाग्य लाभले आहे. राजसिंह डुंगरपूर नि हनुमंतसिंह तर माझे समकालीन होते होळकर कॉलेजांत ! पॉली उम्रीगर, बापू नाडकर्णी, एकनाथ सोलकर, नवाब ऑफ पतौडी तसेच प्रतिस्पर्ध्यांना नामोहरम करणारे सुभाष गुप्ते, जस्सू पटेल, चंदू बोर्डे, रमाकांत देसाई नि एकेकाळची ‘खतरनाक चौकडी’ - बेदी प्रसन्ना चंद्रशेखर नि वेंकट हे माझ्या गळ्याचे ताईत होते. सुनील नि सचिन, सौरव नि राहूल, व्हीव्हीएस नि नंतर रिषभ आणि रविंद्र जडेजा मला प्रिय आहेत. गुंडाप्पा विश्वनाथ, अनिल कुंबळे, जवागल श्रीनाथ, वेंकटेश प्रसाद नि श्रीकांत हे दाक्षिणात्य खेळाडू मला नेहमीच आवडत राहिलेत. मोहिंदर अमरनाथ, डेव्हिड गॉव्हर हे त्यांचे विशिष्ट लकबीमुळे माझे आवडते होते.
क्रिकेटर्स बद्दल खूप खूप लिहिता येईल मला, कारण आम्ही अशा जमान्यात वावरलो जेव्हा सर्व माहौलच मुळांत क्रिकेटमय असे. तथापि त्याच काळांत हॉकीमधे मेजर ध्यानचंद, फ्लाईंग सिख मिल्खासिंग, टेनिसमध्ये रामनाथन कृष्णन, बॅडमिंटन मध्ये नंदू नाटेकर, ग्रॅण्ड स्लॅम मास्टर विश्वनाथन आनंद, बिलियर्ड्स मधे गीत सेठी वगैरे मंडळी विश्वपटलावर आपापला ठसा प्रभावीपणे उमटवीत होती. त्या सर्वांबद्दल कायम ऐकून होतो त्यांचे कामगिरीवर अभिमान बाळगीत. मात्र ते खूप आवडते होते असे नाही पण भावणारे होते निश्चित !
रहाळकर
२५ जून २०२३
मु. पो. लंडन
